دریاچه نِئور دریاچه‌ای ما بین شهر اردبیل و شهر خلخال در مرز بین استان گیلان و استان اردبیل است.

این دریاچه در ۴۸ کیلومتری جنوب شرقی اردبیل به‌طرف خلخال در یکی از دره‌های کوهستان باغیرو و در ارتفاع ۲۵۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد با مساحتی بالغ بر ۲۱۰ هکتار و عمق متوسط ۵ متر است.

پس از طی چهل کیلومتر از شهر اردبیل به سمت شهر خلخال به ده بودالالو می‌رسیم. سپس می‌بایست جاده‌ای به طول سیزده کیلومتر را به سمت بالای کوه طی کرده تا به دریاچه رسید. این دریاچه دارای نوعی ماهی به نام قزل‌آلای رنگین کمان می‌باشد. جاده کوهستانی برای رسیدن به این دریاچه آسفالت بوده، ولی جاده دور دریاچه خاکی می‌باشد.

ماهی‌های دریاچه نئور هر سال پیش از زمستان صید و جمع‌آوری می‌شوند زیرا در اثر یخ زدن دریاچه این ماهی‌ها نمی‌توانند در زمستان زنده بمانند و پس از زمستان دوباره ماهی‌های کوچک پرورشی در نئور رها می‌شوند.

با بهره‌گیری از آب این دریاچه، تعدادی استخر پرورش ماهی نیز در پیرامون اردبیل درست شده‌ است.

بارندگى مناسب و وجود چشمه هاى فراوان سبب پایدارى وضعیت دریاچه شده ضمن آنکه هواى مطبوع منطقه زمینه بسیار مناسبى براى جذب گردشگر خصوصا در اوقات گرم سال را فراهم کرده است. در اطراف دریاچه چشمه های گسلی فراوانی وجود دارد که دبی آب این چشمه ها بر حسب مقادیر نزولات برفی سالیانه و پایداری برف چالها در ایام گرم و موقعیت آنها متفاوت می باشد. وجود چشمه های متعدد حوضه آبریز دریاچه نئور از مهمترین منابع تامین آب دریاچه بشمار می رود.

این منطقه داراى پوشش گیاهى متنوعى از گیاهان خشکى زى و آبزى است. از جمله شبدر، بابونه، ‌بومادران، آلاله، نعناع و.... که از گیاهان دارویی هم هستند. دریاچه نئور زیستگاه برخی از گونه های پرندگان مهاجر عبوری نیز هست.

این دریاچه در حداکثرین عمق در حد کمینه 5/5 متر و در حد بیشینه 13 متر میباشد. آب این دریاچه برای استفاده آبیاری زمینهای کشاورزی مورد بهره برداری قرار می گیرد و هر ساله به میزان اندک بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان جهت کنترل جمعیت گامارس های موجود در دریاچه رها سازی می گردد.وسعت حوضه آبریز دریاچه نئور 45 کیلومتر مربع بوده و از مراتع ییلاقی عشایر فندوقلو می‌باشد.

محدوده دریاچه نئور به علت واقع شدن در داخل منطقه حفاظت شده لیسار (گیلان) به دلیل ضوابط خاص موجود بر این مناطق شکار هر گونه پرنده آبی در این دریاچه ممنوع بوده لذا عوامل خاص طبیعی و انسانی حیات وحش این منطقه را تهدید نمی کند.
این دریاچه دارای ارزشهای زیستگاهی – اکوتوریستی – زنبور داری – کشاورزی ودامداری می با شد.
دریاچه نئور که بزرگترین دریاچه طبیعی و آب شیرین استان می باشد در بلندیهای باختری رشته باغرو (تالش) بر روی ولکانیت پرفیر آندزیتی – ائوسن بالایی ایجاد شده است. در سال 1366به منظور ذخیره آب جهت استفاده های کشاورزی سدی در تنها خروجی دریاچه (قانلو دره) احداث و مورد بهره برداری قرار گرفت.

راههای دسترسی به دریاچه

1- هشت پر (طالش)، ریگ، کیش دیبی، شیله، مریان، قلعه جوق، حفظ آباد و عباس آباد.
2- خلخال، گیوی، فاراب، قره قشلاق، کزور، خلفلو، هل آباد، حفظ آباد و عباس آباد.
3- اردبیل، هیر، شبلو و عباس آباد.

کوهنوردی بهاره نئور به سوباتان یکی از معروفترین مسیرهای طبیعت گردی شمال کشور برای عاشقان طبیعت ایران زمین می باشد. یک جاده خاکی ناهموار و نیسان رو هم وجود دارد که با گرم شدن هوا و کم شدن بارندگی ها، برای رفت و آمد بومیان و گردشگران از نئور به سوباتان و برعکس مورد استفاده قرار می گیرد. اگر هم قصد پیمایش این مسیر را ندارید میتوانید در کنار دریاچه بمانید. در حال حاضر در کنار دریاچه، امکانات رفاهی و اقامتیِ خاصی وجود ندارد و اقامت فقط در چادر امکان پذیر است ولی وسایل رفاهی، در حد معمول وجود دارد